Ta strona została uwierzytelniona.
W chwiejącej łódce bez masztu, samotna,
Błądząc myślami poza tłumu wrzawą,
Stoi żeglarka. Źrenica wilgotna
W przestrzeń gdzieś patrzy wpół dumnie, wpół łzawo,
I widzi może przyszłych wieków ruchy
I sprawiedliwość, pojętą przez duchy.
