Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye seria pierwsza 097.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.

Ukrytej myśli, co śpi tam zamglona,
Przez chłodne szkiełka szukając ciekawie.



∗             ∗


Lecz w wieku, w którym płomienne pochodnie
Żądz przepalają wskroś piersi ludzkości,
I w swym ognistym, niszczącym pochodzie,
Krwawym pożarem podsycają zbrodnie;
Gdy, jak dymiąca żagiew, przyłożona
Do podstaw gmachu, nurtują w narodzie,
Łamiąc energią szermierzy przyszłości,
Milionem żądeł wypuszczonych skrycie
Obezwładniając myśli wzniosłe ruchy;
Kiedy użyciem jest tylko to życie:
Czyż chociaż pieśnią przypomnieć nie warto,
Jak mąż zwycięża i jak walczą duchy?