Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye w nowym układzie II Hellenica 043.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

Kto może wiedzieć ile tchnień,
Ile mam w piersi jęku?

Kto liczył, ile boskich strzał
Rzuca mi słońce złote?
Gdy lirę chwytam, abym grał,
Nadzieję, ból, tęsknotę?

Kto porachował gwiazdy te,
Których harmonię słyszę,
Gdy noc wiosenna wonie tchnie,
W szeroką ziemi ciszę?

Wiecież jaki jest pęd i ruch
W nienarodzonej pieśni?
I gdzie ją niesie skrzydłem duch,
I jakie światy prześni?

A ja zaprawdę mówię wam,
Idzie już czas i pora,
W której duch zerwie fałsz i kłam
Hańbiących praw efora!

Zaprawdę, chwila idzie już,
Kiedy ta ziemia cała
Pod srebrem rzek, pod złotem zbóż,
Jak lira będzie stała!