Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Atma.djvu/159

 — Byle kogo drogowy nie weźmie. Rekomendacyę trzeba mieć — znajomość.
 — Rozumie się. Dziesięć rubli dam za rekomendacyę.
 — A co umiecie robić?
 — Monterem przy fabrykach bywałem — na maszynach się znam.
 — Papiery macie. Jak nazwisko?
 — Karliński. Papiery mam.
 — Drogowy też zechce wkupu. Teraz warto dać i dobrze — bo w takiej robocie dobrze płacą — nie patrzą na rubla.
 — Dam z chęcią.
 — No, to ja was wieczorem zaprowadzę do zapisu.
 — Jak przyjmą — zapłacę wam z podziękowaniem.
 — I wypijem parę szkieł.
 — Zafunduję i wódkę!
 — No, to widzę, że rozum masz.
 Do stacyi było kilka wiorst. Gdy przybyli, Jaworski nie czuł ramion z wysiłku, ale zaciął tylko zęby i wolę — i po krótkim odpoczynku parł już sam wagonik z powrotem. Dróżnik został, a na drezynę siadło trzech cieśli kacapów.
 — Nu, brat — kataj! — rozkazali mu, i rozwalili się bezczynnie.
 Jaworski pracował zajadle, drezyna warczała w pędzie.