Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Atma.djvu/188

 — A przedtem?
 — Przedtem, kiedyś byłem służącym u bogacza. Dlatego im nie zazdroszczę.
 — A byliście kiedy bez roboty kilka miesięcy?
 — Nie.
 — A leżeliście w szpitalu?
 — Nie.
 — A rodzinę macie?
 — Nie.
 — To nie znacie jeszcze naszej robotniczej doli — i jak poznacie — spotkamy się w partyi!
 — A przecie — im gorzej — rzekł zamyślony Jaworski.
 — Ej — żeby było gorzej — nie upieraliby się na miejscu, nie czekaliby, aż im gardła poderżną, albo grube brzuchy poporą! A ot — i towarzysze!
 Weszło dwóch robotników, jeden starszy — szczupły, patrzący z podełba, przebiegłemi oczami, drugi młody chłop — zbudowany z grubych kości — o twarzy zuchwałej i cynicznej.
 Mateja przedstawił gościa, Jankowski go obejrzał niechętnie, Kubik rzekł z grubym śmiechem:
 — Miałem przeczucie, że będzie piwo w domu!
 Jaworski zrozumiał, i wyjął rubla.
 Po chwili na stole znalazła się wódka, piwo i kiełbasa. Zaczęli pić, palić papierosy — i mówić. Mateja — snać najokrzesańszy — prawił o socyalnych przewrotach — sypiąc zasłyszanymi, po wie-