Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Atma.djvu/200

tych jedzeniem i piciem, z których żaden go nie przywitał.
 Zwrócił się po chwili czekania do Matei.
 — Od was miałem wezwanie?
 — Tak.
 — Mówiłem wam, że do żadnej partyi nie należę, do posłuszeństwa nie jestem obowiązany, ale oto jestem. Czego chcecie? Jaki ma być sąd? Za co?
 — Dowiesz się. Możesz poczekać!
 Zakipiało w nim rozdrażnienie, ale się przemógł i usiadłszy na stołku czekał.
 Po chwili zjawił się księgarz Iszna, poszeptali ze sobą, i Mateja rzekł:
 — Kubika wzięli do więzienia, z powodu twojej denuncyacyi. Grożą mu aresztanckie roty. Ma żonę i dwoje dzieci bez środków do życia.
 Gdy Jaworski milczał — podniósł głos.
 — Słyszałeś. Oskarżam cię — co masz na swoje usprawiedliwienie. Sędziowie słuchają!
 — Wcale się usprawiedliwiać nie myślę, bo Kubik siedzi w więzieniu nie na skutek moich zeznań — ale za napaść i gwałt. Poznał go Lejba Minc i jego rodzina, zresztą on sam do czynu się przyznał. Zresztą żaden uczciwy robotnik nie może go pochwalić za pijaństwo, rozbój i krzywdę, tembardziej, że napadł na równych sobie — w niczem mu nie winnych robotników. Rodzina jego została w nędzy — ale Lejba Minc ma okaleczoną rękę —