Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Atma.djvu/249

 — Brat pana w jakiej służył cukrowni?
 — W Zbylczycach. Administrował ją pan Jaworski — zginął kilka lat temu na kolei, pociąg się rozbił. Podobno zapłaciła kolej wdowie grubo za to nieszczęście. Popłakała, żałobę odnosiła — a już półtora roku, jak wyszła za starego Janiszewskiego.
 — Zna pan tę rodzinę?
 — Nie. Józef znał.
 Gdy Wojdak odszedł — po długiej chwili staruszka rzekła:
 — A tyś — tych państwa znał?
 — Znałem — odparł krótko, a ona nie śmiała pytać więcej.
 Ale w kilka dni potem zebrała się znów na odwagę, i spytała go:
 — Adasiu, kto jest pan Jakubowicz?
 — Szwajcar mego gospodarza, pana Baczyńskiego.
 — To zły człowiek.
 — Skąd matka tak myśli?
 — Szymborska mówi, że on chce ciebie pozbawić posady.
 — On adwokat, młynarzem nie będzie.
 — Ale oni oboje z siostrą radziby skrzywdzić dzieci-sieroty.
 — Może to tylko podejrzenie, plotka. A zresztą Baczyński dzieci kocha.