Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Barbara Tryźnianka.djvu/018

 — Odbij pan bratu Pułaską — i osiądź w Żernikach.
 — A pan?
 — Ja — spasowałem.
 — Naprawdę? Dlaczego?
 — Stara jest straszna. Nie winszuję panu Władysławowi teściowej. Zresztą ten wielki posag, to blaga, a Żerniki rudera.
 — Ano, to i nie warto odbijać bratu Pułaskiej, — zaśmiał się Tomek.
 — Trochę cierpliwości, młody człowieku. Stryj milioner nie chybi. Gdzieście ubili zająca?
 — W Drobinie. Miałem awanturę z nową właścicielką. Nie wiedziałem, że Wertyk umarł.
 — Szlag go trafił. Ta jakaś Malecka czy Malicka podobno kuta baba. Żydy ją bardzo honorują. Ma grube pieniądze.
 — Dziwne! Wygląda na straganiarkę.
 — Jakoby wdowa po handlarzu świń. Taka hołota teraz panuje. Ludzie z kulturą muszą się ze wsi wynosić, albo skapcanieć.
 Cóż tam śpiewają wesołego, nowego — w tinglach?
 — Mam tego zbiór spory. Das vierte Geschlecht w modzie.
 — Et, świństwo. Dusi-Musi jest jeszcze w Olimpii?
 — Jest, i nowa gwiazda Merico-Mexykanka.
 — A to dobry traf, żem pana spotkał. Po