Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Barbara Tryźnianka.djvu/248

zuchwały i zły człowiek. Mówią, że gotów spalić cegielnię przez zemstę.
 — Już jak mówią, to dowód, że w ten sposób panie teroryzują — i wyzyskują. Cegielnię i dwór trzeba dobrze ubezpieczyć, a strachy niech na nich przejdą. Jeśli Marczewski przyjdzie do pań ze skargą na moją kontrolę — to panie moje postępowanie usankcyonują swą wolą — i zostawią mi swobodę działania.
 — Cegielnia musi dać dobry, stały dochód — a na przyszły rok my damy swój opał.
 — Kiedy las wyrąbany.
 — Gorzej — bo spustoszony. Trzeba go zamknąć, nie paść w zaroślach, halizny zasiać jesienią.
 — Do cegielni znajdziemy torf.
 Hanka słuchała — przerażona, oszołomiona. Zbiedzone oczy utkwiła w zuchwałej twarzy mówiącego — i już nie protestowała.
 Aż do domu przybiegła Walerka.
 — Mama prosi pana na obiad i pyta, czy panu będzie dobrze w pokoiku.
 Zwrócił się do Hanki.
 — Jeśli to paniom nie robi różnicy — chciałbym jadać u siebie. Codzień wieczorem przyjdę z raportem i po dyspozycye.
 — Co my panu możemy dysponować — odparła żałośnie. Może pan swe mieszkanie obejrzy?