Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Ragnarök.djvu/153

IX.

 Podróż hrabiego Andrzeja oznaczono na ostatnie dni marca. Wieścią tą młodzieniec powitał Niemirycza zaraz na wstępie, gdy się zjawił po wygraniu sprawy meheckiej.
 — Jedziemy, jedziemy! Za dwa tygodnie! — wołał radośnie. — Zaczniemy od Anglji, prawda?
 — Może lepiej od początku, od Egiptu.
 Andzio na wszystko się zgadzał, miał dosyć tej zimy w Warszawie.
 — Ja teraz poproszę o urlop na dwa tygodnie.
 — Ach, panie! Ale czy pan wróci na termin?
 — Wrócę co do godziny.
 — Pan ma pewnie jakieś rodzinne sprawy... Ale, czy to prawda, co plotą, że ten Niemirycz mehecki to pana ojciec? To przecie niemożliwe!
 — Dlaczego? Nawet podrzutki mają jakichś ojców.
 Wejście hrabiego przerwało rozmowę. Niemirycz zdał sprawę z wyroku sądu okręgowego i znowu hrabia to samo pytanie mu zadał:
 — Czy to prawda, że ów Niemirycz to pański ojciec?
 Zapytany chwilę milczał.
 — Powiedział mi to w przeddzień sprawy — rzekł wreszcie.