przeskoczywszy barana, ale nie postępując ani kroku naprzód, jak również powinien starać się nie dotykać wieńca swoich towarzyszów.
Za trzecim razem wieniec z głowy także się zrzuca, ale za czwartym należy go podnieść zębami, nie ruszając się z miejsca, które grający zajął po przeskoczeniu. Za piątym i szóstym razem chustkę się podnosi, stojąc na jednej nodze, raz na prawej, drugi na lewej. Jeśli kto nie przerzucił chustki, nie mógł jej podnieść, bo byla odrzucona za daleko, dotknął się cudzej chustki, lub niezręcznie zeskoczył — zostaje baranem.
Szczególnego prawidła gra ta nie posiada. Kiedy jeden grający przeskoczył barana, o kilka kroków od niego w tej samej linji sam staje jako baran. Następny towarzysz ma do przeskoczenia dwóch baranów jed-
