Strona:PL Marivaux - Komedye.djvu/058

Ta strona została skorygowana.
SCENA XV. WRÓŻKA, sama.

Jestem związana przysięgą; wszelako i tak mam sposób aby nastraszyć tę pastuszkę. Dam mój pierścień Trywelinowi, który podsłucha ich niewidzialny i doniesie mi co mówili z sobą. Trzeba go zawołać. Trywelinie! Trywelinie!


SCENA XVI. WRÓŻKA, TRYWELIN.

TRYWELIN. Co pani rozkaże?
WRÓŻKA. Sprowadź tu pasterkę, chcę z nią mówić; ty zaś sam weź ten pierścień. Kiedy rozstanę się z tą dziewczyną, zawołasz Arlekina aby się przyszedł z nią rozmówić. Pójdziesz za nim bez jego wiedzy i podsłuchasz ich rozmowę, obróciwszy na palcu pierścień tak, abyś się stał niewidzialnym ich oczom; następnie powtórzysz mi co będą mówili. Czy słyszysz? Proszę cię, wypełń wszystko najskrupulatniej.
TRYWELIN. Tak, pani. (Wychodzi).


SCENA XVII. WRÓŻKA, SYLWIA.

WRÓŻKA przez chwilę sama. Czy może być coś równie żałosnego jak moja przygoda? Kocham więcej niźli wprzódy jeszcze, po to tylko aby tem więcej cierpieć. Wszelako został mi ja-