Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie IV Obrazki 120.jpeg

Czy w polu już sieją?... czy orzą już pługi?»
 — «Najdroższa, czytajmy gazety».

 

— «O panie! o pani! słoneczko kwietniowe
 Przyświeca tak jasno, tak ładnie...
Czyż żaden płomyczek na główki, na płowe
 Wioskowych pacholąt nie padnie?
Czyż mi tak co wiosna trzepotać napróżno
 U okien skrzydłami czarnemi?
I kiedyż wybiegną ptaszynę podróżną
 Wieściami powitać dobremi?
I kiedyż gniazdeczko pisklętom uwinę
 Pod strzechą szczęśliwą, wieśniaczą?
I kiedyż tu światłem ubogą dziecinę,
 Jak chryzmem, na życie naznaczą?» —

 

— «Ach! widzisz, nie mogę dziś słuchać z uwagą;
 Myśl moja ucieka z jaskółką,
I leci nad wioskę odartą i nagą...
 Mój drogi! zajmijmy się szkółką!
Niech biedne te dzieci nie rosną tak dziko,
 Wszak kraj do ich czynów ma prawa»...