Strona:PL May - Matuzalem.djvu/115

dostateczną szerokość stopni, przeprawę. Zatrzymał się przeto na czwartym czy piątym stopniu, aby przynajmniej zamknąć parasol, ale wówczas zaplątał się w długiej gumie. Parasol wypadł mu z ręki. Chcąc go uchwycić, stracił równowagę i ześlizgnął się wdół.
 — Godfrydzie, trzymaj mocno łajkę! — zawołał Matuzalem, wypuszczając ustnik.
 Grubas wpadł nań takim ciężarem, że student nie zdołał utrzymać się na nogach. Obaj zwalili się ze schodów na ziemię.
 Matuzalem zerwał się natychmiast; grubas został na ziemi i krzyczał:
 — Mijn God, mijn hemel, o mijn rug en mijne neus! Daar ligg ik hoe een walvsch in de fontein! Ik ben dood! Goede nacht, dij boose wereld! — Mój Boże, moje niebosa, o mój grzbiet i mój nos! Oto leżę jak wieloryb w studni! Jestem martwy! Dobranoc, zły świecie!
 Godfryd zdołał utrzymać fajkę. Szedł nadół, aby chustką strzepnąć pył z ubrania swego pana. Czyniąc to, zapytał:
 — Jak się po holendersku nazywa parter?
 — Gelykvloers — odpowiedział Matuzalem.
 — A siennik?
 — Stroozak.
 — Dzięki!
 Zwracając się do Holendera, który wyciągnął kończyny i zamknął oczy, zawołał:
 — Mijnheer, czy chce pan zostać na gelykvloer-

111