Strona:PL May - Matuzalem.djvu/161

 — Chory? Cóż panu jest?
 — Mam wrzód w żołądku.
 — Wrzód w żołądku? Hm!
 — I atak wątroby. Co Powiada leksykon o wątrobie?
 — Pański atak nie jest tak ciężki, abyśmy musieli się radzić medycznego leksykonu. Patrz pan, noszą nową potrawę! To homary, jeśli się nie mylę.
 Oblicze Holendra natychmiast się rozjaśniło
 — Homary? — zawołał. — Bogu dzięki, to będę jadł!
 Zdjął z półmiska największego homara i z radości całkiem zapomniał zarówno o wrzodzie w żołądku, jak o ataku wątroby.
 Naostatku podano ryby. Menu nie było urozmaicone. Gospodarze kładli, zdaje się, większy nacisk na trunki, niż na jedzenie, albowiem między każdem daniem dwukrotnie wychylano filiżanki sam-chu, w czem ho-tszang dawał przykład gościom. Sam-chu, o ile jest dobrze przyrządzone, stanowi łatwo upijający ulubiony trunek Chińczyków, przypominający nasz arak.
 Wszakże marynarskie gardło Turnersticka tyle przełknęło grogu i rumu, mijnheer zaś tyle wypił w swem życiu alkoholu, że sam-chu nie mogło być dla nich groźne.
 — Pijmy i zobaczmy, kto pierwszy okaże się pod stołem, my czy oni, — rzekł kapitan.
 — Tak, pijmy dzielnie! — skinął grubas. — Ja żłopię, jak hipopotam.

35