Strona:PL May - Matuzalem.djvu/324

 Obaj kulisowie zrozumieli, że lepiej dobrowolnie wszystko wyznać.
 — Wysoki i potężny pan może pytać, a my niegodni będziemy odpowiadać.
 — Skradliście bogi ze świątyni?
 — Tak.
 — Wing-kan namówił was i opłacił?
 — Tak jest. Gdyby nas nie kusił, nigdybyśmy tego nie zrobili, jesteśmy bowiem uczciwymi ludźmi i czcimy głęboko bogów.
 — Czy mówił wam, w jakim celu kradnie bogów? Zastanówcie się, cuchnące szczury, że kara będzie dwakroć surowsza, jeśli się okaże, że pomagaliście mu w celu zgubienia innych ludzi!
 Złodzieje doskonale zrozumieli słuszność jego słów. Zmiarkowali też, czego od nich żąda. Dlatego odpowiedział starszy:
 — Chciał mieć bożków w swoim domu, aby się do nich modlić. Przynieśliśmy mu posążki, ale po drodze po tysiąckroć błagaliśmy o wybaczenie i ślubowaliśmy odnieść bóstwa zpowrotem.
 — Czy uczynilibyście to z pewnością?
 — O, tak. Mieliśmy zamiar uczynić to jutro.
 — Wasze szczęście, żeście się z bogami obchodzili pobożnie. Ta okoliczność złagodzi wyrok. A więc zanieślicie bogi do jego ogrodu?
 — Tak jest, protoplasto czcigodnych.
 — Ale jak to się stało, że znaleziono je zakopane, a was w pętach?
 — Nie wiemy. Ledwośmy przeleźli przez mur,

78