Strona:PL May - Matuzalem.djvu/367

 — Ślub? — rzekł już tonem łagodniejszym. — Ale jaki?
 — Czyż jesteś kapłanem, że o to pytasz?
 — Nie. Uszanuję świętość ślubu. Skąd przybywasz?
 — Z Tszing-tu w prowincji Sce-tszuen.
 — To bardzo daleko!
 — Ślubowałem iść do Kuang-tszéu-fu i trzy razy dziennie zwiedzać ten dom Stu Władców Niobios. Ojczyzna moja leży na pograniczu pustyni. Zwiedziłem więc Tybet i nauczyłem się tamtejszej mowy. Znalazłszy się w świątyni, usłyszałem wrzawę i dźwięki tybetańskiego języka. Przyszedłem zobaczyć, co się tu dzieje. Nic złego nie zrobiłem, a jednak przemawiasz do mnie, jak do przestępcy.
 — Czy wiesz, co tu się stało wczoraj wieczorem?
 — Dowiedziałem się na ulicy.
 — Skradziono bogów. Kiedyśmy ich wreszcie przynieśli, świątynia znów została skalana.
 — Skalana? — zapytał Liang-ssi tonem najwyższego zdziwienia. — Któż ją skalał?
 — Ci dwaj obcy ludzie.
 — Ci? Muszę się zapytać, czy wiesz, kto to są lamowie?
 — Lamowie są mnichami i mieszkają w klasztorze.
 — Tak powiadasz ty, który mienisz się doktorem pióra? Czyż nic nie słyszałeś o dalaj-lamie,

121