Strona:PL May - Matuzalem.djvu/401

ryn. — Mamy sporo czasu do zastanowienia się nad sposobami ratunku.
 — Należy myśleć, ale przedewszystkiem trzeba działać. Kto będzie ich badał?
 — Ja i fu-yuen.
 — Najwyższy urzędnik w mieście, zastępca zarządcy prowincji? O, w takim razie nie mam wielkich nadziei. Czy uwierzy, że ma przed sobą lamów?
 — Nie. Bywał w Lhassie, a nawet w Mongolji. Zresztą, zna o tyle cudzoziemców, że nietrudno mu będzie dojść narodowości pańskich przyjaciół.
 — A zatem nie możemy dopuścić do przesłuchania. Muszę dziś jeszcze, w nocy bodaj, wyprowadzić ich z więzienia!
 Mandaryn spoglądał na ziemię, rozmyślając. Poczem oświadczył:
 — Mogę panu tylko radzić, abyś zaniechał zbytniego pośpiechu. Tymczasem nic złego im się nie stanie. Trzeba będzie wydać ich w ręce konsulów.
 — Ale jak się ich potraktuje! A poza tem nie unikną przecież kary.
 — Nie będzie to kara ciężka; co prawda, będziecie musieli przerwać podróż. Kto wie jeszcze, czy i ja nie wplączę się w tę kabałę!
 — Należy się tego lękać. Przyznać muszę, że nasi przyjaciele nie grzeszą zbytkiem przezorności.
 — Nietylko nie są ostrożni, ale, nadomiar, mimo grozy sytuacji, są bardzo pewni siebie. Trzeba było

7