Strona:PL May - Matuzalem.djvu/422

 — Czemu zawdzięczam zaszczyt tak wysokich odwiedzin?
 Nie była to jeszcze uprzejmość, jakiej mógł się spodziewać Matuzalem. Odpowiedział dosyć ostro:
 — Pan jest pang-tszok-kuan tego domu?
 — Tak.
 — Czy obecni są tu także inni wyżsi urzędnicy?
 — Nie.
 — Umieszczono tu dzisiaj dwóch lamów wraz z tłumaczem?
 — Nie. Ludzie, o których pan mówi, nie są lamami. Jeden jest Holendrem, drugi Niemcem, a trzeci Chińczykiem.
 — Skąd pan wie?
 — Przekonałem się. Sprowadziłem z Sza-mien tłumacza, który dokładnie to wybadał.
 — Czy rozmawiał z nimi?
 — Nie. Nie zdradziliby się tak łatwo. Podsłuchiwał za drzwiami.
 — Tu oni siedzą? — wskazał na najbliższe drzwi boczne.
 — Tak — potwierdził mandaryn.
 — Otwórz pan! Chcę z nimi pomówić.
 Lecz pang-tszok-kuan obejrzał go badawczo i rzekł:
 — Temu życzeniu nie mogę być powolny.
 — Życzeniu? O życzeniu niema tu mowy. Rozkazuję.

28