Strona:PL May - Matuzalem.djvu/453

dzi. Ale nie można mieć o to pretensji do mandairyna.
 — Ba, jesteśmy tu na cesarskiem utrzymaniu. Czy uwierzy mi pan, że zdarza mi się to po raz pierwszy w życiu? Cieszę się jednak najbardziej z wierzchowców, które mamy jutro otrzymać. Muszę panu wyjaśnić, że jestem namiętnym amatorem konnej jazdy. Zdaje się, że wszyscy jeżdżą konno. Tylko mijnheer robi nieszczęśliwą minę...
 — Czemu to, mijnheer van Aardappelenborsch? — zapytał Godfryd.
 Grubas złożył ręce na brzuchu, spojrzał wgórę, w kierunku niebios, i odpowiedział:
 — Jeśli będę zmuszony jeździć konno, to... umrę.
 — A to, co znowu?
 — Omdat ik niet ruiten kann. — Nie umiem jeździć.
 — Ba, nauczymy pana.
 — Mnie? Mijn Good en Heer! Jestem nieszczęsnym hipopotamem!
 — Banialuki! — Siedzi się w siodle, nogi wkłada się w strzemiona i pozwala się koniowi mknąć naprzód.
 — O wee! — O biada! Jeśli pozwolę koniowi pomknąć, to ja sam znajdę się na matce ziemi, i to odrazu.
 — Musi pan w każdym razie spróbować.
 — Nie! Dziękuję bardzo! Nie chcę spaść!

59