Strona:PL May - Matuzalem.djvu/509

szego powodu być narażony na niewygody. Odstąpimy mu chętnie pokoju.
 — Wiecież, kim jestem? — zapytał król.
 — Wiemy. Wiemy również, jaki szacunek należy panu okazywać.
 — W takim razie słyszeliście chyba, że t’eu nigdy nie uchybia nakazom grzeczności. Dlatego nie mogę skorzystać z waszej wspaniałomyślnej propozycji.
 — A czyż grzeczność nie nakazuje młodszym ustępować starszemu?
 — Tak, ale także niższym ustępować wyższemu. A wyższym jest chyba pan, niezawodnie.
 — O nie, pan jest królem.
 — Królem, ale tylko ubogich i nieszczęsnych. Czy mogę wiedzieć, jak brzmią wasze wspaniałe nazwiska?
 — Oto one, spisane na kuanie cesarskim.
 To mówiąc, podał mu kuan. T‘eu, ujrzawszy podpis i pieczęć, ukłonił się trzykrotnie aż do samej ziemi. Następnie przeczytał nazwiska, ukłonił się ponownie, zwrócił paszport i rzekł:
 — Jest to najwyższy u nas dokument. Pozwolę sobie zaproponować panom swoje niegodne usługi.
 — Bardzo jestem z tego rad, gdyż wiem, iż przyjaźń potężnego t’eua więcej potrafi zdziałać, niż kuan cesarza.
 — To prawda, że czasem się mogę komuś przysłużyć. Wasze nazwiska mają obce brzmienia,

115