Strona:PL May - Matuzalem.djvu/94

wyrażała zupełną bezradność. Matuzalem podszepnął mu:
 — He will to pay.
 — Tak, to pay, to payeng chcęng, payeng, zrozumianong? — wołał Turnerstick. — Aleng chcęng dać li, tylkong li.
 Mówiąc to, wskazał na sznury, wiszące na szyi. Twarz Matuzalema wyrażała wesołe oczekiwanie. Gospodarz zrozumiał teraz kapitana. Z trudem powstrzymał się od uśmiechu i odpowiedział nader grzecznie:
 — Thirty bottles, sir? I beg, ten thousand li.
 Turnerstick cofnął się, jakgdyby rażony piorunem.
 — Co — o — oo? zapytał. — Dziesięć tysięcy li?
 — Tak, dziesięć tysięcy li! — potwierdził Matuzalem.
 — Niewiarygodne! Zastanów się pan, dziesięć tysięcy li, to prawie sześćdziesiąt marek niemieckich. Dwie marki za flaszkę, która w Niemczech kosztuje piętnaście fenigów!
 — Nie jesteśmy w Niemczech. Piliśmy niemieckie piwo, które dwukrotnie musiało przewędrować przez równik. Czyż nigdy pan nie pił piwa w tak odległych miejscowościach?
 — Nie.
 — No, to nic dziwnego, że się pan nie zainteresował cenami.
 — Zna je pan?

90