Strona:PL May - Matuzalem.djvu/99

rza pan zostać w Chinach, mijnheer Aardappelenborsch? Osiąść tam?
 — Tak, tak właśnie zamierzam przez wzgląd na zdrowie. Chcę kupić plantacje, albo nawet założyć nowe.
 — Ale gdzie?
 — Nie wiem; poszukam.
 — Czy włada pan chińskim?
 — Mniej, niż nie.
 — To odwaga zapuszczać się w głąb Chin!
 — O, ja się nie lękam. Biorę ze sobą tłumacza. Nasz konsul postara mi się o dobrego. Zbyty kłopot. Kogóż mam się lękać? Pieniędzy nie noszę przy sobie, a na plecach mam dwie strzelby; prochu i kul również nie brak.
 — Czy obrał pan jakąś dalszą drogę z Kantonu?
 — Nie. Poradzę się konsula
 — Mam wrażenie, że lekarz pana okpił. Czy mogło mu zależeć na pańskim wyjeździe?
 — Właściwie nie, aczkolwiek jego teść odkupił ode mnie plantację.
 — W tem sęk! Jesteś pan zbyt łatwowiernym człowiekiem. Czy masz rodzinę?
 — Nie mam ani żony, ani dzieci. Ale mój dziadek żyje jeszcze w Niderlandji. Mieszka u mojej siostry i dobrze mu się dzieje.
 — Czy nie woli pan wrócić do swoich, do ojczyzny?
 — Nie. Niderlandja nie odpowiada memu zdrowiu. Kocham ojczyznę, ale nie odpowiada mi chłodny

95