Strona:PL May Nad Rio de la Plata.djvu/308

—   288   —

 — Tak... żartowałem tylko...
 — Bądźcie jednak na przyszłość ostrożniejsi w odpowiedziach.
 — Żadnej nieostrożności nie popełniłem... nic ważnego nie powiedziałem...
 — Owszem, powiedzieliście nam, że major Cadera rozłożył się obozem w pobliżu nad rzeką.
 — To nieprawda!
 — Ba! ja twierdzę inaczej. Powiedzieliście również, że bolarze będą tej nocy w waszej chacie, a ponieważ chcecie uchronić nas przed ich napadem, radziliście nam przenieść się stąd w bezpieczne miejsce. Czyż nie tak?
 — Nie!
 — Możecie mię okłamywać spokojnie, bom tu obcy; ale czy godzi się okłamywać również duchowną osobę, brata Hilaria?
 — Ja... ja nie mogę inaczej...
 — Owszem, człowiek uczciwy nietylko może, ale powinien mówić zawsze prawdę.
 — Nie, nie! Ja nic nie wiem... Dajcie mi już raz spokój!
 — Utrzymujecie więc, że wszystko, coście powiedzieli, jest prawdą? Dobrze. Pamiętajcie jednak, że zależnie od tego pozwolę sobie postąpić z wami w odpowiedni sposób. Ostrzegam was poraz ostatni!
 — Nie ma pan przed czem ostrzegać, bo powiedziałem prawdę co do słowa.
 — Dobrze! Czy widzieliście już kiedyś coś podobnego? — zapytałem, pokazując Indyaninowi rewolwer.
 — Widziałem, sennor!
 — Otóż strzeżcie się, bo...
 — Pan mi grozi... Ale brat Hilario nie pozwoli zrobić mi krzywdy...
 — Owszem, pozwoli, boście go okłamali, zarówno, jak i mnie.
 — Pomimo to, nie zlęknę się pańskiego rewolweru. Moja broń groźniejsza od niego!