Strona:PL May Nad Rio de la Plata.djvu/370

—   346   —

 — A więc, gdyby nas rozdzielono, nie moglibyśmy porozumiewać się ze sobą.
 — Do tego jeszcze daleko. A zresztą nie wiemy, do jakiej to armii zostaniemy wcieleni.
 — Ależ bez wątpienia do oddziałów Lopeza Jordana.
 — Hm... Gdyby tylko mieć pewne dowody, że przygotowuje on powstanie przeciw obecnemu rządowi...
 — O tem wszyszy wiedzą doskonale.
 — Wobec tego rząd może się z nim załatwić bardzo szybko.
 — No, niekoniecznie. Jordan posiada podobno liczną jazdę, i wojsko rządowe niełatwoby się z nim uporało, zwłaszcza tu, na terenie stepowym.
 — A ma on pieniądze?
 — Owszem; odziedziczył wielki majątek po teściu.
 — Którego kazał zamordować właśnie w tym celu; wiem o tem. Ale majątek, choćby był bardzo znaczny, nie wystarczy jednak na koszta rewolucyi. Na to potrzebne są miliony.
 — To się postara o potrzebne pieniądze drogą rabunku lub wymuszenia. Wszak ciągle wysyła swych drabów w dalekie nawet strony kraść konie, i nie tylko konie, ale i pieniądze, jak tego na sobie samych do świadczyliśmy.
 — Jakto? major zabrał wam pieniądze?
 — Wszystko, wszystko; nie pozostawił nam nic.
 — Tylko moich pieniędzy nie ruszył — uśmiechnął się kapitan.
 — Czy masz je pan jeszcze? — zapytałem.
 — Yes! Powiedzałem przecie panu niedawno, że sambym ich nie znalazł, gdybym nie wiedział, gdzie są ukryte. Ja się nie dam wziąć łatwo na kawał.
 — Czy pana znają w Nowym Yorku?
 — Bardzo dobrze nawet.
 — Może więc masz pan tam kogo, ktoby nam pomógł w nieszczęściu.
 — Owszem, mam.