Strona:PL May Nad Rio de la Plata.djvu/371

—   347   —

 — Doskonale się składa! Cóż to za osobistość?
 — Jest to kupiec, właściciel domu hadlowego.
 — Ach, tak? Gdzież znajduje się jego biuro?
 — Na placu Wekslarskim. Spekuluje w rozmaitych działach i nie bardzo pyta o autentyczność papierów. A nazywa się...
 — Może Hounters?
 — Tak, William Hounters.
 — Ależ, sir, znam go również, jak własną kieszeń.
 — Czy miewałeś pan z nim stosunki handlowe?
 — Kilkakrotnie miałem z nim do czynienia, ale zerwałem, bo to osobnik zbyt przemądrzały i w dodatku niebardzo uczciwy. Czyżby na niego pan liczył?
 — Mnie się zdaje, że to przelewanie z pustego w próżne. Człowiek, któryby nam pomógł, musiałby być tutaj.
 — W tym wypadku niekoniecznie. Idzie głównie o to, abyś pan dął w tę samą dudę, co ja.
 — Proszę tylko dać mi tę dudę, a będę grzmiał, nietylko dął.
 — Cieszy mię to. Otóż konieczną rzeczą jest, abyś pan powiedział, że okręt pański stoi w porcie w Buenos Ayres... ale z jakimi towarami, o tem niech się pan nie wygada, udając, że to wielka tajemnica.
 — W jakim celu?
 — O tem później. Właściwie sam pan nie wiesz, co zawierają skrzynie i paki, które poładowałem na pański okręt.
 — Pan? — przerwał mi zdumiony.
 — Tak, ja. Przybyłem z panem razem z Nowego Yorku. W Montevideo wysadziłeś mię pan na ląd, a sam udałeś się do Buenos Ayres, aby tam oczekiwać mego powrotu.
 — Ależ, sir, nie rozumiem z tego ani słowa!
 — To nic nie szkodzi. Wywiozłeś pan z Nowego Yorku jedynie moje towary w pakach i beczkach, zakupione u owego Hounters’a. Mnie wysłał on, jako