Strona:PL May Nad Rio de la Plata.djvu/407

—   381   —

sób ma być załatwiona cała sprawa. Przecie musi się podpisać kontrakt. Czy jest dokument już wygotowany?
 — Jest, ale ma go Tupido w Buenos Ayres.
 — Kto go podpisał z waszej strony?
 — Jeszcze nikt. Przecie nie wiemy z góry, czy we wszystkich punktach nastąpi zgoda. Dopiero po omówieniu warunków sennor podpisze się za siebie, a ja za Hountersa.
 — Więc ja mam podpisać umowę?
 — Pan, albo inna upełnomocniona przez pana osoba, która uda się ze mną do Buenos Ayres.
 — Hm, byłoby to bardzo niebezpieczne dla owej osoby.
 — Większe niebezpieczeństwo groziło mnie u was, a jednak odważyłem się. I sądzę, że pan wśród swoich oficerów znajdzie chociażby jednego, który się zdecyduje na tę podróż, pomimo, że wydaje się ona trochę niebezpieczną.
 — Znowu chcesz mię pan dotknąć! Wśród moich ludzi niema tchórzów.
 — Pocóż w takim razie zaznacza pan, jakoby podróż do Buenos Ayres była niebezpieczna?
 — Czy zapewnisz mię, sennor, słowem honoru, że żaden z pańskich towarzyszów nie zdradzi mego wysłannika w Buenos Ayres?
 — Owszem, daję panu na to słowo honoru.
 — Przyjmuję je do wiadomości. Ale proszę sobie nie wyobrażać, że już zgodziłem się na warunki. Muszę wprzód naradzić się nad tem ze swymi oficerami. Zaczekasz pan tymczasem w przyległej izbie na rezultat.
 — Zgadzam się, sennor. Ale możebym nareszcie mógł wytoczyć skargę przeciw majorowi Caderze?
 — To zbyteczne.
 — Bynajmniej. Zależy mi bardzo na tem, ażebyś pan rozpatrzył całe zajście raz jeszcze w mojej obecności, bo poinformowano pana stronniczo, na swoją korzyść. Długo to nie potrwa, bo będę mówił o ile możności treściwie.