Strona:PL May Nad Rio de la Plata.djvu/82

—   70   —

wolnie, lecz pod przymusem. Zachodzi teraz pytanie, komu właściwie staruszek miał zamiar wyjawić ową tajemnicę skarbu, zanim wydarł mu ją sendador?
 — Jużci, że Dominikanom w Tucuman.
 — I ja tak sądzę. Bracia zakonni mogli byli dojść po nitce do kłębka o wiele łatwiej, niż sendador, bo mają więcej danych na to, aby odcyfrować kipu.
 — Ale padre nie miał ich wówczas przy sobie.
 — W to nie wierzę.
 — Powiedział mi o tem wszystkiem mój przyjaciel, i nie mam powodu podawać w wątpliwość jego opowieści.
 — Natomiast ja mam ku temu powody. Skąd pochodził ów padre?
 — O tem nie powiedział sendadorowi.
 — A gdzie znajdowały się jego zbiory naukowe, o których poprzednio pan wspominał?
 — Niewiadomo.
 — Czyżby więc padre umarł, nie wyjawiwszy tego wszystkiego? Czyż dalej jest to możliwe, aby on, mając rękopis przy sobie, pozostawił kipu gdzieindziej? Toż one więcej były warte, niż pismo!
 — Hm... Istotnie, zaczyna mię pan przekonywać.
 — Jestem pewny, że przyjaciel pański zdobył owo pismo i obydwa przedmioty w sposób nieuczciwy.
 — Jak to już wspomniałem, padre nie miał kipu przy sobie, sennor.
 — A ja twierdzę, że miał, i sendador dostał je w swoje ręce. Czy rozumie on kiczua?
 — Tak jest.
 — Ale nie umie się poznać na kipu?
 — Nie.
 — Wobec tego były one dla niego nietylko bezprzedmiotowe, ale nawet niebezpieczne, i poznawszy już tajemnicę z rękopisu, zniszczył kipu w obawie, aby nie dostały się komu innemu, co potrafiłby je odcyfrować i ubiedz go w zdobyciu skarbów. Cóż on po-