Strona:PL Michał Bałucki-Polowanie na żonę.djvu/35

łem jej ulubieńcem, więc pojmiesz pan, że wypada.
 Rozmowę tę przerwał urzędnik, który pisząc rysopis barona zapytał głośno:
 — Pan baron Rumpelt — lat? —
 — Jakto — lat? — spytał skonsternowany tem pytaniem baron.
 — Wiele pan dobrodziej sobie lat liczy?
 — Tak, mniej więcej koło trzydziestu — kilku. —
 — To jest wiele?
 A widząc, że pan baron z arytmetyką do ładu jakoś przyjść nie może, postanowił mu pomódz i spytał:
 — W którym roku się pan rodziłeś?
 — W trzydziestym drugim.
 — Więc masz pan lat czterdzieści jeden — rzekł urzędnik pisząc.
 — Ależ panie — zawołał zmieszany baron, który od jakiegoś czasu nie prowadził dokładnego rachunku lat — być nie może.
 — A tak, tak — rzekł Eustachy — w trzydziestym drugim, to akurat czterdzieści jeden lat i coś — a nie myślałem, żeby pan baron