Strona:PL Michał Bałucki-Zaklęte pieniądze.djvu/72

 — Ty tu podobno w tych stronach masz kawałek gruntu?
 — E! płony grunt, licha warty. Uprawiać nawet nie ma co, bo się nieopłaci. Więcéj na nim kamieni jak owsa.
 — I gdzież ten grunt?
 — Niedaleko kościoła, tuż przy drodze, tam, gdzie to źródełko.
 — I ciągnie się aż ku rzece?
 — Tak — po ten gaik.
 — Otóż tu — rzekłem — są zaklęte pieniądze.
 Bartłomiej i Jędrek wytrzeszczyli na mnie zdziwione oczy.
 — Tu?
 — Tak.
 — I jakże się dobrać do nich? spytał Bartłomiej, przysuwając się do mnie.
 — Pracą, skromnością i oszczędnością.
 — I nie trzeba będzie ani kilofa, ani siekiery, ani motyki?
 — Owszem, wszystkiego tego będzie potrzeba.
 — Nie rozumiem. Mówcie jaśniéj.
 — Widzicie — rzekłem — ten dom po tamtéj stronie drogi.
 — To dom Krzeptowskiego, co wybudował dla gości.
 — I ten dom niesie mu spore zyski. Otóż jeżeli wy dom wasz z za rzeki, gdzie jest nieprzystępno i daleko, przeniesiecie tu lub zbudujecie nowy, będziecie mogli mieć takie same zyski. W taki sposób dobędziecie z téj jało-