Strona:PL Michał Bałucki - Ciepła wdówka.djvu/072

 Tymoteusz. Nie pozwolimy sobie wydrzeć tego skarbu.
 Antoś. A! więc panom o ten skarb tak chodzi? o pieniądze?
 Symforjan. Mój panie, my mówimy o skarbie w znaczeniu moralnem.
 Antoś (niby orjentujac się). A! to przepraszam, że ja panów o taką niemoralność posądziłem.
 Tymoteusz. Bo my kochamy panią Stroińską.
 Antoś. Jakto? Obaj panowie! To ciotka będzie musiała chyba harem założyć.
 Symforjan (ostro). Mój panie, ja nie pozwolę obrażać się i oświadczam panu kategorycznie, że pani Stroińskiej nikomu nie odstąpię.
 Tymoteusz. Ani ja.
 Antoś. Ani ja.
 Symforjan. W takim razie będziesz pan miał ze mną do czynienia.
 Tymoteusz. I ze mną.
 Antoś. Pojedynek?
 Jabczyńscy (groźnie). Tak.
 Antoś (po namyśle). Ha, skoro inaczej być nie może...
 Tymoteusz (zdziwiony). Jakto? pan przyjmujesz?
 Antoś. Cóż mam robić?
 Tymoteusz. Na pałasze.
 Antoś. Dobrze.
 Symforjan. A źe mną na pistolety.
 Antoś. Niech będą i pistolety.