Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/121

 Czyni to Piotr — i w zasadniczem przeciwieństwie do kosmopolity Pawła, tworzy kościół na wzór jerozolimskiej hierarchii, która w rzymskiej atmosferze panowania wyrasta na potęgę, zginającą królów i bazileusów.
 Kościół jednak nabiera cech życia tych narodów, wśród których powstaje.
 W Egipcie ucieka od świata i w celi lub na słupie, gdzie stoi fakir wśród jarmarku, wyrabia typ surowego dogmatu.
 W Helladzie stał się kościół Akademią metafizyki, msza zaś — magicznym środkiem udzielania nieśmiertelności.
 W Rzymie na miejscu bożków pogańskich postawiono świętych, lecz z energią rzymską rozszerzono wiarę aż do Brytanii i słowian.
 Kościół Katolicki uznał się za arkę Tajemnic Bożych i nawet za Państwo Boże, mając w sobie zepsucie Borgiów, inkwizycję, sprzedaż odpustów i absurda dogmatów.
 Przeciw temu wybucha zdrowy instynkt i niepogwałcone sumienie ludów północnych, buntując się przeciw celibatowi, przeciw rozdawaniu koron przez tyjarę.
 Biblia dostaje się do rąk ludu.
 I cóż? zatrute źródło nie może napoić ducha Ludów.
 Tłomaczenie Biblii kończy się sektami, które rozpełzają jak raki, wypuszczone z worka.
 Nas, Polaków, uważają Szujscy, Tarnowscy etc. za przynależnych do Rzymskiej kuryi tak, jak dziecię przynależy do matki.
 Zła była dla nas ta macocha i nie karmi, bo nie może karmić nas Prawdą, która wszak jedynie zbawia!
 Trzeba, żeby Polacy nareszcie zaczęli czytać Biblię. Nareszcie wówczas by zrozumieli, jak tańczą od lat tysiąca pod muzykę zmyloną zupełnie.