Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/134

i życia, i jak żniwiarz wieczorem czeka spokojnie swej zapłaty na progu Pana, niech on czeka, aż godzina jego nadejdzie:
 Jeśli ten, który go uderzy, upuści kij — niech on go podejmie i odda mu bez skarg.
 Niechaj nigdy nie zdobywa sobie pożywienia, czyniąc cuda i tłomacząc sny.
 Niechaj nigdy nie wypacza istotnej treści świętych Pism, aby wydobyć nakazy, służące namiętnościom i dobrom tego świata.
 Kiedy godzina śmierci wydzwoni, niech się rozciągnie na macie i pokryje popiołami; ostatnie jego słowo niech będzie modlitwą za całą ludzkość, która cierpi dalej, gdy on jest już odpuszczony do Ojca wszechrzeczy“.
 Brahmanizm, jak i nasza religja, sięgnął zczasem po ziemną władzę. Zgięto do ziemi naród, nie dając mu już wolnego sądu, sumienia ani godności. Kiedy garść obcych zdobywców przyszła, zastali w Indjach tylko tłum bez odwagi, inicjatywy i wolności. —
 — Nie wnoszą jej chrześcijańscy misjonarze, którzy w tak zwanym rytuale malabarskim mały krzyżyk przywieszają do bezwstydnego Sziwy lub wypędzają parjasów z kościoła! rzekł Arjaman.
 — Sami brahmani dzisiejsi są cieniem tego, czem byli: w nędzy, w występkach, w upadku moralnym i w bezmiernej pysze, która wyrasta nad otchłanią ich bezpożyteczności. Przebudzony ruch między nimi Commouty przez handel, kapitały i asocjacje — dąży do dawnej władzy teokratycznej. Wyjątkowi tylko wracają do Wed i wtajemniczeń pierwotnych.
 Są jednak inni, którzy idą ku Wolności przyszłej...
 Lecz idźmy dalej w badaniu Kriszny­‑Chrystusa. Chrystus oznacza ten wielki ideał, do którego dążyła cała kość