Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/18

 Ten zaklął mnie wielkimi ślubami usynowienia, odgrywając przedemną rolę Szekspirowskiego Prospera.
 Zaiste jednak przekonałem się, czem są jego dobroczynne praktyki.
 My młodzieńcy i dziewice w tej akademii uczyliśmy się na magnetyzerów, aby potem w salach koncertowych, uśpiwszy masy, można było swobodnie operować w ich sumieniu.
 Czystość była pojmowana, jako coitus sine ejaculatione seminis.
 Zbyt późno poznałem, do czego wiodą ścieżki tajne de Mangra, kiedy już ogół nasz był zmieniony w zwierzynę Cyrcei.
 Ja ucierpiałem może najsrożej, bo przedsięwziąwszy bunt, przez syna de Mangra miałem być ujarzmiony. Jedna kobieta w klasztorze uwiadomiona, iż dostaję obłędu — istotnie wierząc w „ludzi wyższych“, przybyła zdaleka.
 Mnie usypiano kwiatami odurzającymi — ściana przegradzająca w nocy łoża nasze zniknęła.
 Ocean tak szumiał, księżyc tak czarował...
 I została mą żoną.
 Ku niedoli dowiedziałem się, iż była to zakonnica która wstąpiła do klasztoru wiedząc, żem przysiągł sobie nigdy się nie żenić.
 Pytałem de Mangrów, w podstępie tym — jaki był cel?
 rzekli mi:
 iż chcieli wypróbować swej władzy nad ludźmi.
 Czemu nie wziąłem kamienia i nie zabiłem? Chrystus patrzył na mnie przez wszystkie zasłony zbrodni i bluźnierstwa.
 Minęły od tego czasu lata najgłębszych zwątpień.