Strona:PL Miciński - W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu.djvu/251

KOMENTARZ.

ABRAKADABRA — zaklęcie magiczne; postać z wężem, rysowana na perłach.
AGNI — indyjski bóg Ognia.
AKERENE — nieskalana, nieuległa Losowi, ni Śmierci.
ALFY — bóstwa fantastyczne Skandynawii; karły i rusałki, mające swego króla; są dobre i złe; dostępują towarzystwa bogów.
ANTYMON — pierwiastek, pokrewny bizmutowi; charakter ma przejść między metalem i niemetalami. Barwa biała z niebieskawym odcieniem, budowa grubo-krystaliczna.
ARCHIEREUS — arcykapłan.
ARCHIMANDRYTA — przeor klasztoru obrządku Wschodniego.
ATTYS — syn dwupłciowej istoty Agdistisa; kochanek Cybeli; w szaleństwie zabił się; z krwi jego wyrosły fiołki.
AULOS — rodzaj klarnetu czy oboju starogreckiego.
AZY — główni bogowie z Eddy skandynawskiej. Dosięgli władzy po walce z Wanami. Azy — słowo to znaczy sklepienia lub belki budowli świata, równie jak moralnego ładu.
BALDUR — bóg wiosny na północy — wiosenne słońce, Mity podobne do zejścia Persefony.
BARKABAN — okrągła forteczka, broniąca murów miasta — to, czem w Krakowie jest Rondel przy bramie Florjańskiej.
CHARTOFYLAKS — strzegący rękopisów, bibliotekarz.
CHEJROSIFONY — przyrządy ręczne do wylewania na odległość greckiego ognia.
CHRONOGRAF — latopisiec, kronikarz.
DESPOTES-ISSA — Władca, Władczyni.
DOMESTICI — straż rzymskich imperatorów, od Konstantyna W. zastępująca dawnych pretorianów.
EKUMEŃSKI — wszechświatowy.
ELEKTRON — metal, mięszanina srebra ze złotem.
GEMMA — jest to kamea wklęśle rzeźbiona.