Strona:PL Miciński - Xiądz Faust (low resolution).djvu/105

 W parę dni odebrałem kartkę od Miry, uwiadamiającą, że w ważnym interesie musi mnie odwiedzić.
 Weszła ubrana strojnie w ciężki czarny kostium.
 Nigdy niebyła cudniejsza, niż teraz, ze swemi oczyma podkrążonemi od bezsennych nocy, z głębiami wzgardliwego smutku.
 Powiedziała mi, że kazirodczy jej stosunek z ojcem został wykryty. Dowody przeciwko nim ma tylko jedna akuszerka. I że ja muszę tę akuszerkę zmusić do milczenia.
 Śledzą już ich pałac i tu na kurytarzu zaczaił się ajent, pilnując, aby nie poszła na kolej — bo wtedyby ją aresztował.
 Pojechałem natychmiast pod wskazany adres.
 Zastałem osobę, której rodzinę znałem i która przyjęła mnie z serdeczną uprzejmością, jako jedna z moich dawnych parafjanek.
 Ale dowiedziawszy się, że przychodzę od hrabianki N., akuszerka zaczęła dygotać. Padła mi do nóg, prosząc, by jej darowano życie.
 — Nie chciałam wyjawić tajemnicy, ale wczoraj wezwano mię do księżny S.
 Wchodząc do jej komnaty, zemdlałam.
 Gdy mnie ocucono, zapytał mnie ktoś, co było powodem tego wstrząśnięcia.
 Odrzekłam, że w tejsamej komnacie przed laty 9 byłam — przy rodzącej — i że tu zamordowano dziecko.
 Zaraz pożałowałam tych słów, ale się stało.
 Nic więcej nie rzekłam...
 Czyżby to moje powiedzenie miało dojść wiedzy hrabiego?
 Byłabym beznadziejnie zgubioną.
 — Nie pani grozi teraz niebezpieczeństwo — od-