urość może. A przedsię mu to nigdy na dobre nie wynidzie, jako onemu rodgisarowi, co był mosiądzowego wołu uczynił tyranowi, co nim ludzi męczyć miał, i musiał to ukazać sam, jako to być miało. I potem napisano na jego grobie: Consilium malum consultori pessimum. To jest: zła rada zawżdy temu bywa naszkodliwsza, kto ją wymyśla. Ale poczciwy pan albo poczciwy człowiek świętą cnotą a prawdą ozdobiony, już nie umie nic mówić ani myślić, jedno co sławie a poczciwości należy.
A tak tym którzy są uczciwi stróżowie i sławy pańskiej, i stanu pańskiego, trzeba tego pilnować, aby w każdem uniesieniu nadobnie pana przestrzegali, nie upornie, ale z przypadku, a pięknemi słowy, nie jawnie ale pocichu, i to z daleka nań zaszedłszy, a jakoby z pożartku jakiego. Bo stan wielki może być snadnie obrażony, że mu przykre upominanie może więcej zaszkodzić niźli pomódz. Ale gdy się pan ubłaga, albo przez jakie przypowieści, albo przez jakie przytoczenie rzeczy, ku każdemu słusznemu postępkowi snadnie może być przywiedzion. A czasem też nie zawadzi i opponere, bo przysięga dociska.
Strona:PL Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego (1881).djvu/187
Ta strona została przepisana.
183
