Strona:PL Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego (1881).djvu/269

Ta strona została przepisana.
265

i wdzięcznego towarzystwa używał. A gdyby co miało takiego przypaść na cię, choćby go też już nie było, tedy go miej jako obraz przed oczyma swemi, i wszystkie sprawy jego. A gdy sobie wspomnisz skromność jego a onę stateczność jego, tedyć każdy przypadek, jakić się kolwiek przytrafi, zawżdyć znośniejszy i rozważniejszy będzie. Bo i z onych drugich przemierzłych obyczajów możesz się sam w sobie pocichu naśmiać, i sam jeśliby cię też co takiego ruszyło, uciekłszy się do rozumu, snadnie w sobie pohamować możesz.

Człowiek nie może razem wszystkiego w sobie uskromić.

A acz żadny człowiek nie może w sobie wszystkiego razem zahamować albo postanowić, bo żadne ciało nie może być tak zdrowe aby go wżdy kiedy co zaboleć nie miało. Ale lepiej wżdy iż jeden członek zaboli, niżliby wszystko ciało miało boleć. A lepiej zawżdy nogę wywinąć niżli złamać. A tak w rostropnym a w bacznym już wżdy przyrodzenie zgoła wszystko tak zaboleć nie może, aby się powściągnąć nie miało od tego co mu nie przystoi. Nie tak jako w onym