Jużechmy się nasłuchali jakie są wady a przymioty przyrodzenia człowieczeństwa naszego, i jako są szkodliwe, i jako się ich przestrzegać, i jako je też hamować w sobie mamy. Już się też udajmy do cnót, jako ich poczciwy człowiek i używać ma, i jako to jest powinien dla więtszej ozdoby swojej. A niewiem aby między wszystkiemi nie była naprzedniejsza prawda, bo iście wiele na tym zacnym filarze inszych cnót się zbudowało. Bo gdzie prawda zawije gniazdo swej już i sprawiedliwość, już i stałość, już i pomierność, już i rostropność, i insze wszystkie cnoty nielza jedno się przy niej osadzić muszą. Albowiem wszytki rzeczy są na święcie jako kwiecie polne, które na wiosnę pięknie zakwitną, ku jesieni poschną, a na wiosnę aliści się zasię znowu błyszczą. Także też ty przypadłości nasze od szczęścia wszytki się mienić a mięszać muszą, jedno
Strona:PL Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego (1881).djvu/307
Ta strona została przepisana.
303
ROZDZIAŁ XI.
Tu już będzie, jako poczciwy człowiek uważywszy występki i ich przestrogę, jako się zasię ma cnotami sprawować, a napierwej świętą prawdą.
