i myśli sobie nie sfrasujesz, a rzeczypospolitej i rzeczam swoim jako je masz stanowić wnet pożyteczniejszym będziesz, i wiele innych przypadków ku twej dobrej sprawie z tegoć snadnie przypaść musi.
Albowiem wierz mi, iż taka wspaniała myśl na wszystko się przygodzi. I hetman w wojscze, także i taki sprawca w oblężeniu wiele i sobie i ludziom serca dodać i rady może, gdy będzie serca stałego a nie uniosłego. Bo już i rada, i rozmowa każda bezpieczniejsza i poważniejsza o wszystkich sprawach być może. Już i serce roście każdemu widząc pana niezatrwożonego, a on sobie i wszystkim na wszem dobrze tuszy. Czytamy o jednej pannie, o hetmańskiej dziewce, gdy jej ojca zabito, który był hetmanem w oblężonem mieście, a już nieprzyjaciele i w bronę się łamali, i mury ubieżeli, ta wnet skoczywszy popadła ojcowski miecz, i przyłbicę na głowę włożyła, i krzyknęła na ludzi którzy już byli poczęli uciekać: Opomnijcie się źli ludzie co czynicie, a gdzież ucieczecie? A chociaj hetman zabit, hetmańska dziewka żywa, za mną kto cnotę
