Wielebny Pan Jan Rybkowicz, professor starszy w Akademii Krakowskiéj, w dowód przywiązania swego do mnie i do nauk matematycznych, dał mi do przeczytania listy najprzewielebniejszego pana Tydemana Gizego biskupa Warmijskiego, które po większej części o Koperniku, niezrównanej przenikliwości matematyku, są pisane. Ciekawie takowe czytając, znalazłem jeden pełen narzekań z powodu ogłoszenia w złej wierze piérwszego wydania dzieła o Obrotach. Ten list przyjmij teraz czytelniku; inne za powrotem z Frauenburga, jeżeli Bóg życia dozwoli, ogłoszę. Bywaj zdrów.
Zasmuciło mię to, co o skołatanem zdrowiu Szanownego starca, naszego Kopernika napisałeś. On, który za czerstwości swojéj samotność lubił, sądzę, że teraz, gdy podupadł na siłach, mało ma poufnych przyjaciół, którychby stan jego obchodził, lubo wszyscy z powodu cnoty i wysokiej nauki, jesteśmy dłużnikami jego. Wiem zaś, iż on ciebie zawsze do najzaufańszych przyjaciół liczył. Proszę cię więc, jeżeli się rzeczywiście w takiem położeniu znajduje, chciej mu zastąpić miejsce opiekuna, i podejmować staranie około człowieka, którego wspólnie ze mną zawsze kochałeś, ażeby w téj potrzebie nie został bez braterskiej pomocy, i żebyśmy nie uchodzili za niewdzięczników względem zasług pełnego męża. Bądź zdrów.
w Lubawie, dnia 8 grudnia, 1842 r.
