Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/328

Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ X.

Tymczasem w Niebie wnet się stał wiadomy
Szatana w Raju czyn chytry i niecny,
Jak kształt przybrawszy węża, skusił Ewę,
Ona Adama, aby jedli owoc
Zgubny. Cóż bowiem ujść może przed okiem
Tego, kto wszystko widzi? cóż zwieść serce
Wszystko wiedzące? Bóg, Najwyższa Mądrość
I Sprawiedliwość, dopuścił, by Szatan
Kusił Człowieka, a temu dał siłę
Wystarczającą, przytem wolną wolę,
Do odsłonięcia i odparcia matactw
Wroga jawnego lub w szatach przyjaźni.
Wiedzieli ludzie i powinni byli
Ciągle pamiętać o wielkim nakazie:
Nie jeść owocu, ktobykolwiek kusił.
Nie posłuchawszy, podpadli pod karę
Nieuniknioną, a grzech mnożąc jeszcze,
Doprowadzili siebie do upadku.