Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/335

 Tak brzmi wyrocznia, spełniona w przyszłości,
Gdy Syn Maryi, drugiej Ewy, Jezus
Widział Szatana, nakształt błyskawicy
Spadającego z Nieba; potem, z grobu
Powstawszy, zniszczył potęgę szatańską,
Okrył się blaskiem tryumfu, i w Niebo
Wstępując, powiódł pojmaną Niewolę
Po przez powietrze, które swem królestwem
Tak długo zwać śmiał Szatan przywłaszczyciel.
Jego On kiedyś nam pod stopy wdepcze,
On, który teraz w Raju przyszłość głosi,
I taki wyrok Niewieście stanowi:
 «Rozmnożę nędze twoje przez poczęcia
Twoje: z boleścią rodzić będziesz dziatki,
Pod władzą będziesz mężową, on będzie
Panował tobie.» W końcu na Adama
Syn Boży taki wyrok postanowił:
 «Iżeś usłuchał głosu żony twojej
I jadłeś z drzewa, z któregom ci wzbronił,
Mówiąc, byś nie jadł z niego, będzie ziemia
Przeklęta z twojej winy; w pracy będziesz
Z niej jadł po wszystkie dni żywota twego:
Ciernie i osty będzie ci rodziła,
A ziele będziesz jadł polne, i w pocie
Oblicza twego jadł chleb, aż się wrócisz
Do ziemi, z którejś wzięty, z którejś rodem,
Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.»
 Taki sąd wydał na człowieka, jako
Sędzia zarazem i Zbawca zesłany.
Cios śmierci, na ten dzień zapowiedziany,