Używać, i jak wielu innych rzeczy,
Mogących przynieść ulgę tej niedoli,
Którą złe czyny nasze sprowadziły,
On nas nauczy, gdy prosić będziemy
O przebaczenie; nie trwóżmy się zatem
Niewygód życia, On nas nie zostawi
Bez licznych pociech, aż się obrócimy
W proch, nasz spoczynek wieczny, dom rodzinny;
Najlepiej pójdźmy tam, gdzie On nas sądził,
Padnijmy na twarz, wyznajmy pokornie
Swe winy, prośmy, aby nam przebaczył,
Łzami oblejmy ziemię, westchnieniami
Ze skruszonego serca napełniajmy
Powietrze na znak żalu i pokory;
Z pewnością da się wzruszyć, gniew porzuci.
W jego pogodnym wzroku, nawet wtedy,
Gdy się najbardziej zdawał zagniewany,
Jaśniała przecież łaska, miłosierdzie.»
Tak mówił ojciec nasz, pokutujący,
Niemniejszą Ewa uczuwała skruchę,
Wrócili prędko tam, gdzie Bóg ich sądził;
Upadli na twarz, wyznali pokornie
Swe winy, prosząc, aby im przebaczył,
Łzami obleli ziemię, westchnieniami
Ze skruszonego serca napełnili
Powietrze na znak żalu i pokory.
1) Kathay — Chiny.
2) Neptun jednem uderzeniem trójzęba wywiódł z głębin
morza Egiejskiego wyspę Delos, przeznaczając ją dla Latony, prze-
