Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/424

Wprawią najdzikszych swoich prześladowców.
Bowiem Duch Święty naprzód się wyleje
Na Apostołów, aby nauczali
Wszystkie narody, a potem na wszystkich
Ochrzczonych spuści przecudowne dary:
Wszystkiemi mówić będą językami,
I czynić cuda, jak ich Mistrz przed nimi.
Więc liczne rzesze ze wszystkich narodów
Z radością przyjmą ich poselstwo z Nieba,
W^ końcu spełniwszy służbę, dokonawszy
Dobrze zawodu, i pozostawiwszy
Spisaną swoję naukę i dzieje,
Zakończą żywot, lecz, jak ostrzegali,
Zjawiać się będą czasami w ich miejsce,
Jako pasterze, wilki krwi niesyte,
I wszystkie święte Nieba tajemnice
Na swoję korzyść wyzyskiwać będą
W celach ambitnych: zabobonem skażą
Pozostawioną prawdę w księgach świętych,
Sobie przywłaszczać będą dostojeństwa,
Miejsca wysokie, tytuły i władzę,
Wciąż pod pozorem dążności duchownych.
Ale to będą nowości bezbożne,
Na które wielu odważy się; ciężkie
Prześladowanie nastąpi tych wszystkich,
Którzy wytrwale będą czcili Boga
W duchu i w prawdzie: inni, w większej liczbie,
Cześć religijną w zewnętrznych obrzędach
I w formalnościach zawrą drobiazgowych;
Prawda, strzałami potwarzy przeszyta,