bie tę tunikę, przyrastającą mu do ciała i sprawiającą ból straszny. W tych męczarniach porwał i wrzucił do morza sługę swego, Lychasa, który mu przyniósł ów dar Dejaniry.
(4) Gorgony, trzy siostry, córki Forkusa, bożka morskiego, spojrzeniem śmierć zadawały. Jednę z nich, Meduzę, zabił Perseusz, przy pomocy Minerwy, i odciętą głowę umieścił w swojej
tarczy. Z kropli krwi, spadających z tej uciętej głowy, urodziła się niezmierna moc wężów.
(5) Wężownik — konstellacya, zwana Ophiuchus.
(6) Arymaspy, lud, według baśni, jednooki, i często prześladowany przez gryfów za kradzież złota, ich pieczy poruczonego.
(7) Orkus, Hades, to samo, co Pluton. Demogorgon, geniusz Ziemi, w jej wnętrzu mieszkający; inni autorowie greccy robią z niego towarzysza Chaosu i Wieczności.
(8) Anarch — Chaos.
(9) Argo, okręt, na którym młodzież grecka, Argonauci, popłynęła do Kolchidy, pod dowództwem Jazona, po złote runo.
Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/89
Ta strona została przepisana.