Strona:PL Mirbeau - Pamiętnik panny służącej (1923).djvu/181

 Pani de Rambure, rozwódka i przyjaciółka jej pani Tiercelet, której rozwód był w toku.
 Sir Harry Kimberly, muzyk, żarliwy pederasta i przyjaciel jego Lucjan Sarborys, piękny jak kobieta, delikatny jak rękawiczka szwedzka, cienki i jasny jak cygaro.
 Dwóch członków akademji: Józef Dupont de la Brie sprośny numizmatyk i Izydor Durand de la Marne, bibliotekarz godny zażyłości, poważny badacz języka chińskiego w instytucie.
 Portrecista Jakób Rigaud.
 Powieściopisarz psychologiczny Maurycy Fernancourt.
 Kronikarz światowy Pol d‘Essoy.
 Zaproszenia zostały wysłane i dzięki czyjemuś pośrednictwu prawie wszystkie zostały przyjęte...
 Jedynie hrabina Fergus wahała się.
 — Charrigaud?.. mówiła. — Czy to naprawdę dom odpowiedni?.. Czy to nie on niegdyś oddawał się wszelkiego rodzaju zajęciom w Montmarte?.. Czy to nie o nim opowiadają, że sprzedawał fotografje pornograficzne, do których pozował i ciągnął z tego dobre zyski?.. A czy nie o niej to obiegają obraźliwe historje? Czy to nie ona miała różne awantury dosyć ordynarne przed swojem małżeństwem? Czy to nie ona była modelką? Co za okropność! Kobieta pokazująca się zupełnie nago mężczyznom... którzy nie byli nawet jej kochankami?..
 Nakoniec przyjęła zaproszenie wówczas, gdy powiedziano jej, że pani Charrigaud pozowała jedynie do głowy i, że Charrigaud jest bardzo mściwy i zdolny do tego, aby ją zniesławić w której ze swoich kiążek, a także iż Kimberly przyjdzie również na ten obiad...
 Och!.. jeżeli Kimberly przyrzekł przyjść... Kimberly, taki prawdziwy dżentelman, tak delikatny, śliczny, taki zachwycający!..
 Państwo Charrigaud zajęci całkowicie swoją obecną sprawą, dalecy byli od obrażania się, winszowali też sobie, że zwyciężywszy jednych przezwyciężą i innych. Czynili jedy-