Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/194

Ta strona została przepisana.

Un vieux faune de terre cuite...



Faun.

Faun stary z gliny palonéj
Śmieje się pośród trawników.
Snadź wieści koniec omglony
Weselnych naszych okrzyków,

Które z dwojakiej nas strony
Przesmętnych wiodły pątników
Ku tej godzinie — minionéj —
Mrącej śród gędźby poryków




PAUL VERLAINE. LE FAUNE.