Strona:PL Miriam - U poetów.djvu/270

Ta strona została przepisana.

Vous savez, Scigneur, ma misère...



Modlitwa.

Ty znasz, o Panie, nędzę moją!
Patrz, co ci niesie ręka drżąca:
Kwiaty, co grzesznie ziemię stroją,
I z lica zmarłej blaski słońca.

Ty widzisz także me znużenie,
Księżyc zagasły, świt zczerniały;
Zapłodnij mej samotni cienie.
Polej je blaskiem swojej chwały.

Otwórz mi ścieżki swoje prościéj,
Rozjaśnij duszę moją chorą,
Albowiem smutek mych radości
Jak trawa jest pod lodu korą.




MAURIUCE MAETERLINCK. ORAISON.