Strona:PL Molier - Mieszczanin szlachcicem.pdf/31

Ta strona została uwierzytelniona.

oryginalną pantominę Mandragora, układu L. Schillera i Bolesławskiego, z muzyką Karola Szymanowskiego.

Notuję za Kielskim (O wpływie Moliera na komedję polską) utwory, w których można się dopatrzyć oddźwięków tej komedji: Bohomolec Urażający się, Krasicki Statysta (w kompozycji), Fredro Pan Geldhab i Wielki człowiek do małych interesów (w kompozycji); jabym dodał jeszcze »Ceremonję turecką« z Pana Jowialskiego.
Przekłady: Baudouin, 1782 (Mieszczanin-szlachcic) i Wybicki, 1791 (Szlachcic-mieszczanin); Franciszek Kowalski (1848).
Przekład niniejszy dokonany był, swego czasu, wedle pomnikowego wydania Les grands écrivains de France; oddając go obecnie Bibljotece Narodowej, tłumacz poprawił go bardzo gruntownie.
Główne prace krytyczne, któremi posługiwał się tłumacz przy opracowaniu:

Rigal: Molière, 1909.
Despois et Mesnard: Oeuvres de Molière, 1882.
Lafenestre: Molière, 1909.
Donnay: Molière.
Faguet: Rousseau contre Molière, 1912.
J. J. Weiss; Molière, 1900.
Fournel: La comedie au XVII siècle, 1895.
Faguet: XVII siècle.
Sarcey: Quarante ans de théâtre.
Lemaître: Impressions de théâtre.
etc, etc.